بررسی ارتباط بین میزان نگرانی و اضطراب دوران بارداری با حمایت همسر و حمایت اجتماعی

پیش زمینه و هدف: طیف گسترده ای از متغیرهای روانی- اجتماعی ممکن است وضعیت روانی زنان باردار را تحت تأثیر قرار دهد. بااین حال ارتباط بین حمایت زناشویی و حمایت اجتماعی با اضطراب و نگرانی دوران بارداری نسبتاً در پژوهش ها مورد غفلت قرار گرفته است. لذا هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین حمایت همسر و حمایت اجتماعی با اضطراب و نگرانی دوران بارداری پس از کنترل اثر متغیرهای زمینه ای بود. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی 214 زن باردار که برای دریافت مراقبت های دوران بارداری در سال 1394 به مراکز بهداشتی درمانی در شهر ارومیه مراجعه کرده بودند و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اضطراب با استفاده از پرسشنامه اضطراب آشکار اشپیلبرگر، نگرانی در دوران بارداری با مقیاس نگرانی کمبریج، حمایت اجتماعی درک شده با پرسشنامه حمایت اجتماعی -6 سؤالی و همچنین کیفیت زناشویی با مقیاس کیفیت زناشویی اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و رگرسیون لجستیک رتبه ای و رگرسیون خطی تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی زنان باردار شرکت کننده در مطالعه47/5±62/27 بود. 4/86 درصد زنان نگرانی کم و6/13 درصد نگرانی زیاد داشتند.7 درصد زنان اضطراب متوسط به پایین، 9/22 درصد اضطراب متوسط به بالا، 4/44 درصد اضطراب نسبتاً شدید و 7/25 درصد اضطراب شدید داشتند. سطوح پایین کیفیت ازدواج با افزایش میزان نگرانی بارداری ارتباط معنی دار داشت) 01/0 (p=. افزایش سن مادر )00/1-88/0 ,ci= 94/0 , or=07/0( p=، افزایش سن حاملگی)83/20- 33/0 ,ci= 63/2 , or=35/0( p=، داشتن سابقه سقط)73/2-50/0 ,ci= 17/1 , or=71/0( p=، افزایش سطوح تحصیلات)76/7-87/0 ,ci= 60/2 , or=08/0( p=، همچنین پایین بودن سطح کیفیت ازدواج)00/1-96/0 ,ci= 98/0 , or=05/0( p=، با افزایش شدت اضطراب ارتباط معنی دار داشت. درحالی که زنان پریمی پار در مقایسه با نولی پارها به طور معنی داری شدت اضطراب پایین تری داشتند. افزایش هر واحد نمره حمایت اجتماعی بعد شبکه)56/2-08/1 ,ci= 66/1 , or=02/0( p= و حمایت اجتماعی بعد رضایت )26/2-18/1 ,ci= 63/1 , or=003/0( p=، با کاهش شدت اضطراب همراه است که ازنظر آماری معنی دار بود. بحث و نتیجه گیری: عوامل خطر در این مطالعه می تواند به پزشکان کمک کند تا بتوانند زنان باردار در معرض خطر را مورد غربالگری اضطراب قرار دهند. متخصصان مراقبت های بهداشتی و ماماها باید به طور ویژه در رابطه با تشخیص و مدیریت اضطراب و نگرانی آموزش ببینند. همچنین طراحی برنامه های حمایتی و پیشگیرانه برای زنان باردار ضروری است.